2025-ci ildə Azərbaycan iqtisadiyyatı: Əsas tendensiyalar

2025-ci il Azərbaycan iqtisadiyyatı üçün həm davamlılıq, həm də transformasiya ili kimi xarakterizə oluna bilər. Qlobal iqtisadi mühit hələ də qeyri-müəyyənliklərlə dolu olaraq qalır: inkişaf etmiş ölkələrdə iqtisadi artım tempinin zəifləməsi, geosiyasi risklərin qalıcı xarakter alması, enerji bazarlarında qiymət dalğalanmaları və beynəlxalq ticarətdə proteksionist meyillərin güclənməsi dünya iqtisadiyyatının əsas fonunu müəyyən edir. Belə bir şəraitdə kiçik və açıq iqtisadiyyata malik ölkələr üçün daxili sabitliyin qorunması və struktur dayanıqlılığının gücləndirilməsi xüsusi əhəmiyyət kəsb edir.

Azərbaycan 2025-ci ilə nisbətən sabit makroiqtisadi göstəricilərlə daxil olub. Neft-qaz sektorunun hələ də mühüm rol oynamasına baxmayaraq, son illər qeyri-neft sektorunun iqtisadi artımdakı payının tədricən genişlənməsi müşahidə olunur. Dövlət Statistika Komitəsinin və Mərkəzi Bankın açıqladığı cari göstəricilər göstərir ki, iqtisadi artım daha çox daxili tələb, dövlət investisiyaları və xidmət sektorunun aktivliyi hesabına formalaşır. Bu isə iqtisadiyyatın təkcə xammal ixracına əsaslanan modeldən tədricən uzaqlaşmaq cəhdlərini əks etdirir.

2025-ci ilin iqtisadi mənzərəsini qiymətləndirərkən mühüm məqamlardan biri də dövlət siyasətinin prioritetləridir. Büdcə xərclərinin strukturunda sosial yönümlü sahələrin, infrastruktur layihələrinin və xüsusilə azad olunmuş ərazilərin bərpasına yönələn vəsaitlərin payı diqqət çəkir. Qarabağ və Şərqi Zəngəzur iqtisadi rayonlarında həyata keçirilən layihələr həm regional inkişaf baxımından, həm də ümumi iqtisadi fəallığın stimullaşdırılması baxımından əhəmiyyət daşıyır. Bu bölgələr artıq sadəcə bərpa zonası kimi deyil, gələcək iqtisadi artım mənbəyi kimi nəzərdən keçirilir.

Monetar mühit də 2025-ci ildə iqtisadi proseslərə birbaşa təsir göstərən amillərdən biridir. İnflyasiya səviyyəsinin əvvəlki illərlə müqayisədə daha idarəolunan çərçivədə qalması, manatın məzənnə sabitliyinin qorunması və bank sektorunda nisbi aktivliyin saxlanılması iqtisadi davranışlara müəyyən etimad formalaşdırır. Bununla yanaşı, qlobal maliyyə bazarlarında faiz dərəcələrinin yüksək səviyyədə qalması və kapital axınları ilə bağlı risklər Azərbaycanın monetar siyasətində ehtiyatlı yanaşmanı zəruri edir.

Bu yazıda 2025-ci il üzrə mövcud rəsmi statistik göstəricilər və açıq şəkildə müşahidə olunan iqtisadi meyillər əsasında Azərbaycanın iqtisadi vəziyyəti təhlil olunur. Məqsəd statistik rəqəmləri sadalamaq deyil, rəqəmlərin arxasında dayanan struktur dəyişiklikləri, imkanları və riskləri analitik prizmadan dəyərləndirməkdir.

2025-ci ildə Azərbaycanın iqtisadi artımını qiymətləndirərkən əsas diqqət yetirilməli məqam ümumi artım rəqəmindən daha çox onun mənbələri və strukturudur. Rəsmi statistikaya görə, ÜDM-də müsbət dinamika qorunub saxlanılsa da, bu artımın keyfiyyəti əvvəlki illərlə müqayisədə daha çox müzakirə mövzusuna çevrilib. Çünki artıq iqtisadi siyasətin əsas hədəfi təkcə artımın özü deyil, onun davamlı və şaxələndirilmiş xarakter almasıdır.

Neft-qaz sektoru 2025-ci ildə də iqtisadiyyatın mühüm istiqaməti olaraq qalır. Enerji qiymətlərinin qlobal bazarlarda nisbi sabitliyi və qaz ixracının davam etməsi büdcə gəlirlərinə və tədiyə balansına müsbət təsir göstərir. Bununla belə, hasilat həcmlərinin əvvəlki illərlə müqayisədə məhdud artım göstərməsi bu sektorun iqtisadi artımın əsas drayveri olmaq imkanlarını tədricən zəiflədir. Bu reallıq, faktiki olaraq, Azərbaycanın uzun müddətdir müzakirə olunan struktur transformasiya gündəmini daha da aktuallaşdırır.

Qeyri-neft sektorunda isə 2025-ci ildə daha fərqli dinamika müşahidə olunur. Xüsusilə xidmətlər sektoru, ticarət, nəqliyyat və logistika sahələri iqtisadi fəallığın əsas mənbələrindən birinə çevrilib. Daxili istehlakın qorunması, dövlət investisiyalarının davam etməsi və regionlarda iqtisadi aktivliyin artması bu sahələrdə artımı stimullaşdıran əsas amillərdir. Bu tendensiya onu göstərir ki, iqtisadi artım tədricən daha çox daxili resurslara və daxili tələbə söykənməyə başlayır.

Sənaye sahəsində qeyri-neft istehsalı da 2025-ci ildə diqqət çəkən istiqamətlərdəndir. Emal sənayesi, tikinti materialları, qida istehsalı və enerji ilə əlaqəli sahələrdə artım müşahidə olunur. Bununla yanaşı, qeyri-neft sənayesinin ÜDM-də payı artsa da, hələ də ixrac yönümlü və yüksək əlavə dəyər yaradan istehsal sahələrinin geniş miqyas alması üçün struktur problemlər qalmaqdadır. Texnologiya tutumlu istehsalın məhdudluğu və məhsuldarlıq səviyyəsinin qeyri-bərabərliyi bu sahənin əsas çağırışları sırasında qalır.

Kənd təsərrüfatı sektoru 2025-ci ildə daha çox sosial və regional baxımdan əhəmiyyətli rol oynayır. ÜDM-də payı nisbətən məhdud olsa da, məşğulluq və ərzaq təhlükəsizliyi baxımından bu sektorun rolu davam edir. Dövlət dəstəyi proqramları və azad olunmuş ərazilərdə kənd təsərrüfatının bərpası orta və uzunmüddətli perspektivdə bu sahənin iqtisadi strukturda rolunu gücləndirə bilər.

Ümumilikdə, 2025-ci ilin iqtisadi artımı kəmiyyət baxımından stabil, struktur baxımından isə keçid mərhələsində olan bir model təsiri bağışlayır. Neft sektorunun hələ də əhəmiyyətli rolu saxlamasına baxmayaraq, artımın əsas impulsları getdikcə qeyri-neft sahələrinə ötürülür. Bu isə Azərbaycanın iqtisadi inkişafında keyfiyyət dəyişikliklərinin ilkin əlamətləri kimi dəyərləndirilə bilər.

2025-ci ildə Azərbaycanın iqtisadi mənzərəsini dəyərləndirərkən dövlət büdcəsinin rolu xüsusi önəm daşıyır. Çünki mövcud iqtisadi modeldə büdcə xərcləri təkcə fiskal alət deyil, eyni zamanda iqtisadi fəallığı stimullaşdıran əsas mexanizmlərdən biri kimi çıxış edir. Cari göstəricilər göstərir ki, büdcə siyasəti əvvəlki illərdə olduğu kimi ehtiyatlı yanaşma ilə yanaşı, aktiv dövlət iştirakını da özündə saxlayır.

Büdcə gəlirləri strukturunda neft-qaz sektorunun payı hələ də əhəmiyyətlidir. Enerji ixracından daxilolmalar fiskal sabitliyin qorunmasında əsas dayaqlardan biri olaraq qalır. Bununla yanaşı, qeyri-neft sektorundan vergi daxilolmalarında müşahidə olunan artım dövlət gəlirlərinin tədricən daha balanslı mənbələr hesabına formalaşdığını göstərir. Xüsusilə ticarət, xidmətlər və daxili istehlakla bağlı sahələrdə vergi bazasının genişlənməsi fiskal dayanıqlılıq baxımından müsbət tendensiya kimi qiymətləndirilə bilər.

Xərclərin strukturunda 2025-ci ildə sosial yönümlü sahələrin prioritet olaraq qalması diqqət çəkir. Əməkhaqları, pensiyalar, sosial müavinətlər və əhalinin həssas qruplarına yönələn proqramlar büdcə xərclərinin mühüm hissəsini təşkil edir. Bu, bir tərəfdən sosial sabitliyin qorunmasına xidmət edir, digər tərəfdən isə daxili tələbin dəstəklənməsi baxımından iqtisadi fəallığa dolayı təsir göstərir. Sosial xərclərin artımı iqtisadi artımın daha inklüziv xarakter almasına imkan yaradır.

İnfrastruktur və investisiya xərcləri də büdcə siyasətinin əsas istiqamətlərindəndir. Nəqliyyat, enerji, kommunal xidmətlər və regionların inkişafı ilə bağlı layihələr həm qısamüddətli məşğulluq, həm də uzunmüddətli iqtisadi potensial baxımından əhəmiyyətlidir. Bu kontekstdə azad olunmuş ərazilərə yönələn vəsaitlər xüsusi yer tutur. Qarabağ və Şərqi Zəngəzurda həyata keçirilən bərpa və quruculuq işləri büdcə xərclərinin strukturunda artıq davamlı elementə çevrilməkdədir.

Fiskal siyasətin digər mühüm aspekti dövlət borcu və fiskal intizam məsələsidir. Mövcud göstəricilər göstərir ki, dövlət borcunun ÜDM-ə nisbəti idarəolunan səviyyədə saxlanılır. Bu, büdcə xərclərinin genişləndirilməsi ilə fiskal risklərin balanslaşdırılması baxımından mühüm göstəricidir. Eyni zamanda, Neft Fondunun transfertləri və ehtiyat mexanizmləri büdcə sabitliyinin qorunmasında mühüm rol oynamağa davam edir.

Bu mənzərə onu göstərir ki, 2025-ci ildə fiskal siyasət iqtisadi artımı dəstəkləyən, sosial sabitliyi qoruyan və strateji investisiyalara yönələn bir çərçivədə formalaşır. Bununla belə, büdcənin neft gəlirlərindən asılılığının azaldılması və qeyri-neft fiskal bazasının daha da genişləndirilməsi qarşıdakı dövr üçün əsas çağırışlardan biri olaraq qalır.

2025-ci ildə Azərbaycanın iqtisadi dinamikasını formalaşdıran əsas amillərdən biri də monetar mühit və qiymət sabitliyi məsələsidir. Son illərdə qlobal miqyasda müşahidə olunan inflyasiya təzyiqləri, yüksək faiz dərəcələri və maliyyə bazarlarında volatillik Azərbaycanın pul-kredit siyasətinə də dolayı təsir göstərməkdədir. Bu kontekstdə əsas vəzifə daxili qiymət sabitliyini qorumaqla yanaşı, iqtisadi fəallığın boğulmamasını təmin etməkdir.

Cari statistik göstəricilər 2025-ci ildə inflyasiya səviyyəsinin əvvəlki illərlə müqayisədə daha idarəolunan diapazonda qaldığını göstərir. Bunun səbəbləri arasında daxili bazarda təklif imkanlarının genişlənməsi, idxal inflyasiyasının nisbətən zəifləməsi və pul-kredit siyasətində ehtiyatlı yanaşma xüsusi yer tutur. Eyni zamanda, ərzaq və kommunal xidmətlər üzrə qiymət dəyişiklikləri əhalinin istehlak davranışlarına birbaşa təsir göstərməkdə davam edir və inflyasiyanın sosial hissəsini aktual saxlayır.

Manatın məzənnə sabitliyi 2025-ci ildə də iqtisadi etimadın əsas sütunlarından biri olaraq qalır. Xarici ticarət balansında müsbət saldo, enerji ixracından daxilolmalar və valyuta ehtiyatlarının kifayət qədər yüksək səviyyədə saxlanılması məzənnə sabitliyini dəstəkləyən əsas amillərdir. Manatın kəskin dalğalanmalardan qorunması həm idxal qiymətlərinə, həm də biznes mühitində gözləntilərin formalaşmasına müsbət təsir edir. Bu, xüsusilə uzunmüddətli müqavilələr və investisiya qərarları baxımından əhəmiyyətlidir.

Mərkəzi Bankın faiz siyasəti də 2025-ci ildə monetar mühitin formalaşmasında mühüm rol oynayır. Qlobal maliyyə bazarlarında yüksək faiz mühiti fonunda AMB balanslı mövqe tutmağa çalışır. Bir tərəfdən inflyasiya risklərinin nəzarətdə saxlanılması prioritet olaraq qalır, digər tərəfdən isə kredit bazarının həddindən artıq daralmasının qarşısı alınır. Bu yanaşma monetar siyasətin təkcə qiymət sabitliyinə yox, eyni zamanda iqtisadi aktivliyə də diqqət yetirdiyini göstərir.

Bank sektorunda kreditləşmənin dinamikası 2025-ci ildə seçici xarakter daşıyır. İstehlak kreditləri və biznes kreditləri arasında tarazlığın qorunması, risklərin düzgün qiymətləndirilməsi və maliyyə dayanıqlılığı ön plandadır. Kreditlərin real sektora yönəlməsi iqtisadi artım üçün mühüm şərt olaraq qalır. Eyni zamanda, maliyyə vasitəçiliyinin dərinliyinin artırılması və kapital bazarlarının inkişafı monetar mühitin uzunmüddətli dayanıqlılığı baxımından aktual məsələlər sırasındadır.

Mövcud dinamika onu deməyə əsas verir ki, 2025-ci ildə monetar mühit nisbi sabitlik və ehtiyatlı optimizm üzərində qurulub. İnflyasiya nəzarətdə saxlanılır, manatın məzənnəsi qorunur və pul-kredit siyasəti iqtisadi tarazlığın saxlanılmasına yönəlir. Bununla belə, qlobal risklər və daxili struktur çağırışlar monetar siyasətdə davamlı diqqət və çevik yanaşma tələb edir.

2025-ci ildə Azərbaycanın xarici iqtisadi əlaqələri və tədiyə balansı ölkənin ümumi makroiqtisadi sabitliyini formalaşdıran əsas sütunlardan biri olaraq qalır. Xarici ticarətin strukturu, enerji ixracının dinamikası və valyuta daxilolmaları həm fiskal, həm də monetar mühitə birbaşa təsir göstərir. Cari göstəricilər Azərbaycanın bu sahədə nisbi dayanıqlılığı qoruduğunu göstərsə də, struktur baxımından müəyyən asılılıqlar hələ də aktualdır.

İxracın əsas hissəsi ənənəvi olaraq enerji məhsullarının payına düşür. Neft və təbii qaz ixracı 2025-ci ildə də ölkəyə valyuta axınının əsas mənbəyi olaraq qalır. Xüsusilə Avropa bazarına yönəlmiş qaz ixracı enerji təhlükəsizliyi kontekstində Azərbaycanın strateji rolunu gücləndirir. Qlobal enerji bazarlarında qiymətlərin əvvəlki illərlə müqayisədə nissbətən sabit dinamikası ixrac gəlirlərinin proqnozlaşdırılmasını asanlaşdırır və tədiyə balansında müsbət saldonun qorunmasına şərait yaradır.

Bununla yanaşı, ixrac strukturunun şaxələndirilməsi məsələsi 2025-ci ildə də gündəmdə qalır. Qeyri-neft məhsullarının ixracında artım müşahidə olunsa da, bu artım hələ də ümumi ixracın strukturunu əsaslı şəkildə dəyişmək üçün kifayət etmir. Kənd təsərrüfatı məhsulları, qida sənayesi və bəzi emal sahələrində ixrac potensialı genişlənsə də, yüksək əlavə dəyər yaradan məhsulların payı məhduddur. Bu isə xarici ticarətin davamlılığı baxımından strateji çağırış olaraq qalır.

İdxal tərəfi 2025-ci ildə əsasən istehlak malları, texnologiya avadanlıqları və investisiya xarakterli məhsullar hesabına formalaşır. Daxili tələbin qorunması və dövlət investisiyalarının davam etməsi idxal həcmlərinə təsir göstərir. Bu proses bir tərəfdən iqtisadi aktivliyin göstəricisi kimi çıxış etsə də, digər tərəfdən idxaldan asılılığın azaldılması məsələsini aktuallaşdırır. Xüsusilə sənaye və texnologiya sahələrində yerli istehsalın genişləndirilməsi idxal təzyiqlərinin yumşaldılması baxımından vacibdir.

Tədiyə balansında müsbət saldo 2025-ci ildə də qorunur. Enerji ixracından əldə olunan gəlirlər cari əməliyyatlar balansında üstünlük təşkil edir. Bu amil valyuta ehtiyatlarının saxlanılmasına və manatın məzənnə sabitliyinə mühüm dəstək verir. Eyni zamanda, kapital və maliyyə hesablarında nisbi sabitlik investisiya mühitinə etimadı gücləndirir.

Ümumilikdə, 2025-ci ildə Azərbaycanın xarici ticarət və tədiyə balansı dayanıqlı görünür, lakin bu dayanıqlılıq hələ də enerji amilinə ciddi şəkildə bağlıdır. Qarşıdakı dövrdə qeyri-neft ixracının genişləndirilməsi və xarici ticarətin strukturunun dərinləşdirilməsi iqtisadi təhlükəsizlik baxımından əsas prioritetlərdən biri olaraq qalacaq.

2025-ci ildə Azərbaycanın iqtisadi gündəmində investisiyalar və onların struktur istiqamətləri xüsusi yer tutur. Dövlət və özəl investisiyalar iqtisadi artımın əsas hərəkətverici mexanizmlərindən biri olaraq qalır. Cari göstəricilər göstərir ki, investisiya axınları daha çox infrastruktur, enerji, nəqliyyat və regionların inkişafı ilə bağlı sahələrdə cəmləşir. Bu isə qısamüddətli iqtisadi aktivliklə yanaşı, uzunmüddətli potensialın formalaşdırılmasına xidmət edir.

Dövlət investisiyaları 2025-ci ildə də əsas rol oynayır. Büdcə vəsaitləri hesabına həyata keçirilən layihələr həm məşğulluğun qorunmasına, həm də iqtisadi dövriyyənin genişlənməsinə şərait yaradır. Xüsusilə yol, enerji, su və kommunal infrastruktur layihələri regionlar arasında iqtisadi əlaqələrin gücləndirilməsinə töhfə verir. Bu investisiyalar bir tərəfdən iqtisadi fəallığı dəstəkləyir, digər tərəfdən isə özəl sektor üçün yeni imkanlar yaradır.

Bu kontekstdə azad olunmuş ərazilər – Qarabağ və Şərqi Zəngəzur iqtisadi rayonları – investisiya siyasətinin mərkəzində dayanır. 2025-ci ildə bu bölgələrdə həyata keçirilən bərpa və quruculuq işləri artıq təkcə fiziki infrastrukturun yaradılması mərhələsindən çıxaraq iqtisadi fəaliyyətin formalaşması mərhələsinə keçməkdədir. Yaşayış məntəqələrinin salınması, kənd təsərrüfatı layihələri, sənaye zonalarının yaradılması və “yaşıl enerji” təşəbbüsləri Qarabağın iqtisadi xəritədə yeni rolunu müəyyənləşdirir.

Qarabağda investisiya mühiti xüsusi yanaşma tələb edir. Burada dövlətin aparıcı rolu hələ də qorunur, lakin mərhələli şəkildə özəl sektorun cəlb edilməsi də diqqət mərkəzindədir. Xüsusi iqtisadi zonalar, vergi və gömrük güzəştləri, infrastruktur təminatı investisiya cəlbediciliyini artıran amillər sırasındadır. Bu model qısa müddətdə iqtisadi aktivliyin yaranmasına, orta müddətdə isə dayanıqlı iqtisadi ekosistemin formalaşmasına yönəlib.

Xarici investisiyalar baxımından 2025-ci ildə ehtiyatlı optimizm müşahidə olunur. Qlobal qeyri-müəyyənliklər, geosiyasi risklər və maliyyə bazarlarında volatillik birbaşa xarici investisiya axınlarını məhdudlaşdıra bilər. Bununla belə, enerji layihələri, nəqliyyat-logistika təşəbbüsləri və regionlararası əməkdaşlıq platformaları Azərbaycanın investisiya gündəmində mühüm yer tutur. Xüsusilə Orta Dəhliz və regional nəqliyyat layihələri ölkənin tranzit potensialını artırmaqla investisiya marağını dəstəkləyir.

Nəticə etibarilə deyə bilərik ki, 2025-ci ildə investisiya mühiti dövlətin aktiv rolu, Qarabağın strateji əhəmiyyəti və struktur transformasiya məqsədləri ilə formalaşır. Bu mərhələdə əsas çağırış investisiyaların kəmiyyətindən daha çox keyfiyyətinin artırılması, yəni daha yüksək əlavə dəyər yaradan və uzunmüddətli iqtisadi təsirə malik layihələrin üstünlük qazanmasıdır.

2025-ci ilin iqtisadi mənzərəsi ümumiləşdirildikdə, Azərbaycan iqtisadiyyatının sabitlik və ehtiyatlı transformasiya mərhələsində olduğu aydın görünür. Mövcud göstəricilər iqtisadi sistemin əsas sütunlarının qorunduğunu, eyni zamanda struktur dəyişikliklərinə yönəlmiş tədrici cəhdlərin davam etdiyini göstərir. Bu mərhələdə əsas məsələ artımın mövcudluğundan daha çox onun keyfiyyəti və dayanıqlılığı ilə bağlıdır.

İlin əsas tendensiyalarından biri iqtisadi fəallığın getdikcə daha çox qeyri-neft sahələrinə söykənməsidir. Xidmətlər sektorunun genişlənməsi, daxili tələbin qorunması, regionlarda iqtisadi aktivliyin artması bu meylin real əsaslara malik olduğunu göstərir. Eyni zamanda, dövlət investisiyalarının iqtisadi dövriyyədə oynadığı rol hələ də böyükdür. Bu amil qısa və orta müddətdə iqtisadi stabilliyi dəstəkləsə də, uzunmüddətli perspektivdə özəl sektorun daha fəal iştirakı məsələsini aktual saxlayır.

2025-ci ilin iqtisadi modelində diqqət çəkən digər məqam Qarabağ və Şərqi Zəngəzurun getdikcə iqtisadi sistemə inteqrasiya olunmasıdır. Bu bölgələr artıq yalnız bərpa xərclərinin mərkəzi kimi deyil, gələcək istehsal, kənd təsərrüfatı, logistika və yaşıl enerji potensialı olan ərazilər kimi nəzərdən keçirilir. Bu prosesin uğuru birbaşa olaraq institusional mühitin keyfiyyətindən, investisiya mexanizmlərinin səmərəliliyindən və insan kapitalının bölgəyə cəlb olunmasından asılı olacaq.

Risklər kontekstində isə bir neçə məqam ön plana çıxır. Qlobal iqtisadi qeyri-müəyyənliklər, enerji bazarlarında qiymət dəyişkənliyi və beynəlxalq maliyyə şərtlərinin sərtləşməsi xarici təsir kanalları vasitəsilə Azərbaycan iqtisadiyyatına təsir göstərə bilər. Daxili müstəvidə isə fiskal dayanıqlılığın neft gəlirlərindən asılılığı, qeyri-neft ixracının hələ də məhdud olması və əmək bazarında struktur uyğunsuzluqlar iqtisadi siyasət üçün əsas çağırışlar sırasında qalır.

Bununla yanaşı, 2025-ci ilin təcrübəsi göstərir ki, iqtisadi idarəetmədə ehtiyatlı yanaşma, makroiqtisadi sabitliyin qorunması və mərhələli islahat xətti qısa müddətdə kəskin risklərin qarşısını almağa imkan verir. Manatın məzənnə sabitliyi, inflyasiyanın nəzarətdə saxlanılması və büdcə intizamının qorunması bu baxımdan mühüm üstünlüklərdir.

2026-cı ilə keçid baxımından əsas sual iqtisadi artımın hansı mənbələr hesabına davam etdiriləcəyidir. Əgər mövcud tendensiyalar dərinləşdirilərək qeyri-neft sektorunda məhsuldarlıq artımı, ixracın şaxələndirilməsi və insan kapitalının keyfiyyətcə inkişafı ilə müşayiət olunarsa, Azərbaycan iqtisadiyyatı daha dayanıqlı inkişaf trayektoriyasına daxil ola bilər. Əks halda, artımın əsasən fiskal və enerji amillərinə söykənməsi struktur riskləri gündəmdə saxlayacaq.

Beləliklə, 2025-ci il Azərbaycan iqtisadiyyatı üçün nə itirilmiş imkanlar ili, nə də radikal dönüş mərhələsi kimi xarakterizə oluna bilər. Bu il daha çox mövcud modelin sınaqdan keçirildiyi, imkanlarla risklərin paralel şəkildə formalaşdığı və gələcək seçimlərin konturlarının aydınlaşdığı bir mərhələ kimi yadda qalır. İqtisadi siyasətin qarşıdakı əsas vəzifəsi bu konturları davamlı inkişaf xəttinə çevirmək olacaq.