"Torpaqla nəfəs alan qələm - Sabir Əhmədli"
Sabir Əhmədli 1930-cu il iyulun 10-da Cəbrayıl rayonunun Cəbrayıl kəndində dünyaya göz açıb. Sabir Əhmədli Azərbaycan ədəbiyyatının kənd qoxulu, torpaq nəfəsli, insan dərdli yazıçısıdır. Hər cümləsi vətənin torpağı kimi məhsuldar, hər hekayəsi bir ömür qədər dərin idi.
Sabir Əhmədli sadəcə yazıçı deyildi – o, kənd həyatının, torpaq nəfəsinin, sadə insanın ədəbiyyatdakı carçısı idi. Onun qələmi heç vaxt yalnız söz üçün yazmadı. Hər cümləsi bir həsrət, hər hekayəsi bir həyat idi. Gözəgörünməz qəhrəmanları – əkinçi, müəllim, kənd qızı, qazı bəy – hamısı Sabir Əhmədlinin nəsrində öz səsini tapdı.
Ədəbiyyata gəlişi təsadüfi deyildi. O, 1946 cı il Azərbaycan Dövlət Universitetinin filologiya fakültəsini bitirmiş, mətbuat orqanlarında çalışmış, ədəbiyyatın içində yoğrulmuşdu. 1951-ci ildə universiteti bitirib Cəbrayıl rayonunda müəllim kimi əmək fəaliyyətinə başlayıb. Bir il Şükürbəyli kənd orta məktəbində direktor işləyib. 1956-cı ildə "Ədəbiyyat və incəsənət" qəzetinin redaksiyasında ədəbi işçi vəzifəsinə qəbul edilib, bir müddət sonra Nəsr şöbəsinin müdiri vəzifəsinə keçirilib. 1993-1996-cı illərdə həmin qəzetin baş redaktoru olub.
O, ədəbi fəaliyyətə 1951-ci ildə "Pioner" jurnalında çap olunmuş "Poçtalyon" hekayəsi ilə başlayıb. Bədii əsərlər və publisistik məqalələri ilə dövri mətbuatda müntəzəm çıxış edib. "Bir payız axşamı" adlı ilk kitabı 1961-ci ildə çapdan çıxıb. Sonralar "Aran", "Pillələr", "Görünməz dalğa", "Yamacda nişanə", "Toğana", "Yasamal gölündə qayıqlar üzür", "Mavi günbəz", "Gedənlərin qayıtmağı", "Dünyanın arşını", "Yanvar hekayələri", "Kütlə", "Axirət sevdası", "Şəhid ruhu" və s. kitabları işıq üzü görüb və ədəbi ictimaiyyət tərəfindən maraqla qarşılanıb.
O, 2009-ci ildə dünyasını dəyişdi. Amma Sabir Əhmədli ölmədi. O, hələ də kənd yollarında, yaz yağışlarında, köhnə palazlı otaqlarda yaşayan obrazlarının içindədir.
Mehriban Yariyeva
12:05 10.07.2025
Oxunuş sayı: 898
